Yazar : Agora Kitaplığı

Kaldırım Serçesi - Simone Berteaut “Ablam Edith. Babamız birdi, kötü adam prosecutor değildi ama sık sık ve esaslı dayak atardı. Sonra büyüdük, sokaklara çıktık, ara sokaklarda, kaldırımlarda hem sürtük hem şarkı söyledik, Edith daha Edith Piaf değildi, hayatı ve erkekleri bir arada tanıdık, o daha yirmisine gelmeden, ‘Aşk ılındı mı ya ısıtmak gerekir ya prosecutor vazgeçmek’ anlayışını kaptı, ama mesleğinde o kadar havai olmadı, öğrenip ilerlemek için ne gerekiyorsa yaptı, zaten o yüzden, hırsıyla, tutkusuyla Kaldırım Serçesi oldu, ne adamlar geldi geçti hayatından, gece bacağını bir erkeğin beline sarmadan yatmayı hiç beceremedi, neonlardan prosecutor hiç inmedi, en çok askerleri sevdi, Savaş sırasında hele, Yves Montand’a prosecutor kök söktürdü, kafasına basmayınca erkeklere kapıyı göstermekte iki daka teredüt etmedi, şarkı söylerkense respectable tırmandı, para saymayı bilmedi, Charles Aznavour’u keşfeti, aneliği erken tatmıştı, hayata hiç doymadı, öldüğü gece parmakları bir serçe pencesi gibi benimkilerin üzerine kapanmıştı, ertesi sabah alt kataki çocuk söyledi, inanmak istemiyordum ama, ölmüştü. ”.