Szymon Boniecki Boniecki itibaren Krasnyy Steklovar, Respublika Mariy El, Rusya, 425131
Bu kitabı tamamladıktan sonra bu hikaye için üç kitabın gerçekten gerekli olmadığını fark ettim, ancak hikayeye zarar vermedi. Ne yazık ki kitap beklediğim gibi sona erdi. Hikaye kavramı ve tek boynuzlu atlar her yerde sevdi. Kitaplar boyunca da gerçek zamanlı olarak yaşlanan çocuklar ekledi.
2 yıldızlı tıbbi gerilim (iyi bir kitap ama tür için ortalamanın altında). Robotik cerrahi canlı bir yayın sırasında çok yanlış gidiyor. Sonra insanlar öldürülür, vücut kısımları çıkarılır ve sergilenir. Aslında göründüğü kadar korkunç değil. İncelememin tamamı için ScienceThrillers.com adresine bakın.
Bu gerçekten tek başına bir kitap değil. Steele Street chop shop DOD'lu adamlar hakkında Crazy Series'in bir parçası olan yeni Loose serisinin bir parçası. Bu ortalama bir kitap. İki baş karakterin çok fazla kimyası olduğunu düşünmemiştim. Kitap son derece hızlı bir okuma ve iyi bir hız var. Diğer çılgın erkeklerden bazılarını görüp Red Dog'un kardeşi Gabriel'i tanımaya başladın. Bence çok ortalama bir plaj okumak ve daha da seri yapar, ancak ben sadece iki ipucu alamadım.
sıkıcı.
Okumak için harika bir kitap olacak gibi görünüyor.
12 yaşındakiler için ishal.
Bir başka iyi Sookie Stackhouse romanı. Dram, gizem, romantizm, adını siz koyun ve işte burada. Bill bu konuda biraz daha fazla ve Sookie onun için duygularının ne olması gerektiği konusunda kafası karışık. Sanırım hepimiz buna sempati duyabiliriz. İlk aşklar çok ölür. Sookie, evi sözde bir kundaklama tarafından tutulduğunda arkadaşların nezaketi karşısında bunalıyor. Sam özellikle ona karşı nazik ve onu bir karakter olarak çok seviyorum ve kendime, Sam'in gerçekten iyi bir adam olduğu için Sookie'nin vereceğini diliyorum. Alcide bu kitapta kendisinin farklı bir yönünü gösteriyor ve 3. kitapta onu sevdiğim kadarıyla, şimdi onunla gerçekten ilgilenmiyorum. Calvin'in zorla kurması hem okuyucu hem de Sookie için biraz garip ve bu da o bölgede neler olduğunu görmek için okumaya devam etmemi sağlıyor. Bu kitaplardaki karakterler çok şaşırtıcı ve hikaye o kadar büyük ve iyi yazılmış ki, onlarla yarışmaya yardım edemem
İtiraf etmeliyim ki, yazar gibi, bu kitabı okumadan önce Kongo tarihi hakkında çok az şey biliyordum. Emperyalizm, Afrika ve dünyanın diğer yerlerinde, çoğu lise ve kolej düzeyindeki Amerikan tarih araştırma sınıflarında genel bir şekilde ele alınmaktadır. Bununla birlikte, bu kitap, daha az bilinen bir örneğini, acımasızlıktan kitlesel kamusal örtüye kadar, daha derin bir düzeyde araştırdı ve bunu 20. yüzyılın ilk uluslararası insan hakları kampanyası izledi. Kral Leopold’un propagandası ve halkla ilişkiler kampanyaları, zaman dilimi göz önüne alındığında daha etkileyici; genellikle bu hikayenin çoğunun gerçekleşmesinden birkaç on yıl öncesine kadar sarı gazetecilik dönemini düşünmüyoruz. Dünya siyasi iklimi 1900'lerin başında bunu yapmalarına izin verdiğinde düşmanları eşit derecede etkileyici bir iş çıkardı. Modern kulağım için en endişe verici yönü sadece yazarın önerdiği şeydir: Kongoluların toplanan fildişi ve kauçuk kadar arazinin bir metası olarak görülme şekli. Sadece siyah Amerikalı misyonerler, Kongoların iş hayvanları olarak muamele görmemek yerine kendi topraklarına sahip olmaları gerektiği fikrini düşünmeyi bile bıraktılar. Tabii ki, bu perspektif Kongo açısından kesinlikle eşsiz değildi; çağın emperyalizmi ile birlikte gitti ve bu şekilde görmek biraz revizyonist bir bakış açısı gerektiriyor. Fakat Hochschild bize, emperyalist gayretli bir gayretin gittiği bir örnek hakkında iyi araştırılmış ve zorlayıcı bir şekilde yazılmış bir anlatı sunuyor ve genellikle göz ardı edilen bir anlatı. Leopold, dikkatlice hesaplanmış politik manevraları, çılgın ailesi ve kendi ülkesine sahip olma takıntısı ile büyüleyici bir tarihi kötü adam yapar - Belçikalıların Kralı onun için yeterli bir başlık değildi. Normalde kurgu olmayan kitapların kapaklarını okumamıza rağmen, bu, kendimi devam etmek için çizilmiş bulduğum şekilde yazılmıştır. Ayrıca, Joseph Conrad’ın Karanlığın Kalbi için çok yararlı bir parça yaptı; kurgusal romanın çoğu aslında Conrad'ın Kongo'yu kendisi ziyaret etmesinden beri bir temeli vardır - bu da Conrad’ın hikayesini daha ürpertici kılar. Heart of Darkness'ı almak için bir arzunuz varsa ve dönemin tarihine aşina değilseniz, önce bunu okumanızı tavsiye ederim. Ancak Conrad hayranı olmasanız bile, bu kitap size kesinlikle Kral Leopold II'nin ölümü ile bitmeyen Afrika'daki sorunların gerçek derinliğini düşünmenizi sağlayacaktır.
Hiç bu kadar huzursuz olan Hıristiyanlardan biri olmadım, kendime gülemem. Bu kitabı Mesih'e ve onun mücadelesinin hem insan hem de Tanrı'nın enkarne olması konusunda inanılmaz derecede saygılı buldum. Mizah duygumuzu kaybettiğimizde, din hakkında en çok nefret ettiğimiz şey olduğunu sık sık unutuyoruz ve Christopher Moore bize bunu alışılmadık bir şekilde de olsa hatırlatıyor. Artı, şimdi kahve ve Noel'de Çin yemeği yeme geleneğinin nereden geldiğini biliyoruz! :) Bu kitabın tadını sadece hayatı çok ciddiye almazsanız çıkarın.
Açlık Oyunları'nın büyük bir hayranı olan Overlander Gregor'u gerçekten sevmek istedim. Bunun yerine, sadece biraz sevdim. Sorun şu ki, Collins çok sayıda kültür ve benzersiz tehlikelerle gerçekten ilginç bir evren yaratmış olsa da, onu tanıtmak ve okuyucunun katılımını kazanmak için neredeyse yeterince zaman harcamıyor. Kitabın çok hızlı hareket ettiğini hissettim. Büyüleyici olabilecek karakterlere gelişmeleri için çok az zaman verildi ve onları tanıma şansım olmadan önce arsaya girdi ve çıktı. Kitabın büyük çatışmasının yanı sıra "ana villian" da o kadar az zaman verildi ki, çatışma çözüldüğünde, bununla başlayacağını neredeyse hiç bilmiyordunuz. Bunun üzerine, kehanetin biraz fazla uzaklaştığını hissettim ve çoğu zaman karakterlerin yolculuklarındaki belirgin noktaları birleştirmesini bekliyordum. Ve Boots'un sevimli olması gerektiğini biliyorum, ama çoğunlukla onu rahatsız edici buldum, kitabın en iyi eseri komisyon dışındayken ve Gregor'a gerçekten bir karakter olarak parlama şansı verildi. Öte yandan, Collins'in konseptinden keyif aldım ve romanı okurken çok eğlendim. Serinin aşağıdaki romanlarında bu konsepti tam olarak gerçekleştirmesini dört gözle bekliyorum.
When the author used the same big word two pages apart in a book that does not need big words, I put it down.
Another revealing tell-all of the absurdities and stupidity of Hollywood.