Julien Decallone Decallone itibaren Basni, Maharashtra, Hindistan
Kendimi kızdırdım! Saçma bir mizah anlayışınız ve iyi bir hayal gücünüz varsa, bu kitap da kendinizi işeyecek ...
Dizideki önceki kitabı gerçekten sevdiğim için bu kitabı gerçekten çok sevdim. Ancak benim için teslim etmedi. Kimse hakkında yeni bir şey öğrenmezsiniz ve hemen hemen herkes Beşik tarafından yakalanır ve durumundan şikayet eden ve bu konuda fazla bir şey yapmayan ana kahraman. İlk kitap gerçekten ilginç ve ilginç olduğundan utanç verici. Oh iyi.
ORİJİNAL OLARAK Fantastik Edebiyat'ta YAZDIK Majestrum, "Eski Dünya" dan insanlar tarafından geniş ve geniş bir alana yayılan kendi uzak gelecek evrenimizde yer alan nispeten kısa (232 sayfalık ticari kağıt kapaklı) bir bilim fantezisidir. Kahraman olan Henghis Hapthorn, gizemleri çözmek için keskin mantıksal becerilerini kullanan bir "ayrımcı" ("bilmeceleri çözüyor, bulmacaları ayırıyor, gizemleri açığa çıkarıyor"). Ama bazı tuhaf şeyler oluyor: Bay Hapthorn'un entegratörü (çalışmalarında ona yardımcı olan duyarlı bir bilgisayar) son zamanlarda et ve kan bağışladı ve bir bilgisayardan daha tanıdık gibi oldu. Ayrıca, Henghis'in ruhunun küçük sezgisel kısmı aniden Henghis'in beynini ve bedenini paylaşan ayrı bir kişilik olarak kendini gösterdi. Bu olaylar, eonlar boyunca cilalayan ve azalan sempatik ilişkinin (büyü) şimdi tekrar yükseldiğini gösteriyor gibi görünüyor. Ve yakında Henghis Hapthorn'un çifte kişiliği ve tanıdıkları, yeniden ortaya çıkmaya çalışan eski bir kötü gücü avlarken kendilerini buluyorlar. Majestrum, ağır bir alay, ironi ve kuru mizah dozuyla bir suç gerilim filmi (Matthew Hughes, Matt Hughes adı altında yazanları yazıyor) gibi okunan hızlı tempolu bir romandır. Birkaç karakter iyi çizilmiş ve ana karakter olduğu önceki Archonate romanlarını okuyabileceğim onlardan biri olan archon Filidor ile yeterince ilgileniyorum. Bay Hughes, Jack Vance hayranı olduğunu itiraf ediyor ve bu etki kesinlikle göze çarpıyor. Ursula Le Guin'in bazı yankılarını da tespit ettiğimi sanıyordum - özellikle yedek tarzda ve sihirli sistemdeki isimlerin önemi. Matthew Hughes'un droll yazma tarzı eğlenceli ve Henghis'in üst sınıf süslemesi yapması gerektiği gibi birçok kahkaha dolu anlar var, böylece soylular onu anlayabiliyorlar, entegratörü / tanıdıkları önemli anlarda uykuya daldığında, ve sert suçlular, soykırım takımlarıyla donatılmış ve müstehcen oyunlarda alenen harekete geçmeye zorlanan Buffonlar Kolordusuna verildiğinde. Karakter isimleri bile komik: Glam Botch, Bristal Baxandall, Vhobald Hammis. Bu yaratıcı ve eğlenceli bir romandı ama (her zamanki gibi) bahsetmek için birkaç küçük şikayetim var. İlk başta akıllı görünen yazı stili, mavi kalemimi gerçekten almak istediğim noktaya kadar abartılıyordu. Çok fazla on dolarlık kelime vardı (örneğin, peregrinasyonlar, transmogrifikasyon, pansophical, oranlama) ve karakterler yukarı çıkmak yerine "yükselmek", okumak yerine "incelemek" ve anlamak yerine "belirlemek". Ve bu tür yapılardan yorulmaya başladım (tüm karakterler bu şekilde konuşuyor): * "Devam eden konuşma, hiç kimse her birinin önünde özellikle dikkat çekici olan gerçek olaydan bahsetmek istemediğinde gerçekleşen konuşmalardan biriydi. katılımcının aklı. " * "Cevap vermedi ama ağzının seti bana, düşüncelerine değer verdiği her şeyden önce gülünç olmaktan daha kötü bir yaralanmayı sürdürdüğünü söyledi, bu acı onun çevresi için kötü olmalı." * "Başını çevirdi ve onun karakteristik olmayan düşünme çabasını üstlendiğini görebiliyordum." * "Daha sonra aristokrat sinir ağının hiperestetik devrelerine kaydolacak kesin biçimsel hareketleri uyguladım." * "Ama korkum, hayretler içinde olmak üzere olduğum bir sunumla süpürüldü." Majestrum'un sona ermesi o kadar ileri sürüldü ki Bay Hughes'un aslında kampa gittiğinden şüpheleniyorum. (Eğer diğer romanlarından herhangi birini okumuş olsaydım, bunun için daha iyi bir his olurdu.) Alter-egosuna göre "doğrusal rasyonalizme hapsolmuş" olan Henghis Hapthorn, kilit gerçekleri reddediyor ve gülünç ve açık bir şekilde ortaya çıkıyor üzerinde çalıştıkları garip dava hakkında yanlış bir sonuç çıkarırlar ve kendilerini tehlikeye atarlar. Ancak doruk kendini o kadar hızlı ve acısız bir şekilde ortaya çıkarır ki, okuyucudan uyandırılmış bir his yoktur. Bu, kötü düşmanın bu noktaya kadar resmedilmesiyle tutarsız görünüyordu ve biraz hayal kırıklığına uğradım. Ancak, genel Majestrum eğlenceli ve hızlı bir okuma. Zaten bir Matthew Hughes hayranıysanız, Jack Vance tarzı bilim fantezisinden hoşlanıyorsanız veya biraz ilginç ve hafif bir şey arıyorsanız, Majestrum'u tavsiye ederim. Sadece geleneksel destansı fantezi veya kılıç ve büyücülük yapıyorsanız veya büyülü bir yazı stili için sabrınız yoksa, başka bir yere bakın. Bu incelemeyi Fantasy literatüründeki bağlamda okuyun.
A tribute how good the Coen Brothers are as film makers. There is more texture in the book and a little more story.
Great stuff! This was obviously read by the Obama campaign.
Bought this in Bath whilst on a visit with my friend, and had to keep reading out bits to her because she wanted to know what i was laughing at. The insite into Darcys thoughts!!
I really didn't think much of this book. She was all about "me, me, me..." Too much detail about Italy - who cares that she ate her way through the country?!
This book was an ok book. THe story had sort of a slow start for me but the story line was ok.. i really liked the character hucky. his part in the story reminded me of how i was when i was little. except for the part about being deaf.