Huo Dukai Dukai itibaren Roumine, Lübnan
Başlığa rağmen, bu bir erkeğin hayatı boyunca ödediği kadınlar üzerindeki yansımaları hakkında bir kitap değil. Nedir, bir umut hikayesi. Yalnız ve sevgisiz bir hayat yaşayan 90 yaşında çok yetenekli olmayan bir yazar, 90. doğum günü için genç bir bakire temin etmek için yaşlı bir bayanla temasa geçer ve ölümden önceki son kaçışına inanır. Ancak genelevlere vardığında, kendisi için satın alınan kız uyuyor ve masumiyetinden tuhaf bir şekilde dokunuyor. Kendisi ve bu kız için, fiziksel olarak orada olmasa bile, yaptığı her şeydeki varlığını hissederek bir fantezi hayatı geliştirir. Kitabın merkezi olan kız değil, çünkü kişiliğine, düşüncelerine ve gerçekten de duygularına dair herhangi bir işaret verilmiyor, ancak adamın onun için devam eden hayranlığıyla nasıl tepki verdiği ve değiştiği. Onun hakkında çekirdeğine dokunmayı başaran ve daha önce deneyimlemediği duyguları uyandıran bir şey var. Hayatını kontrol etmeyi planlarken, şimdi kendini yeni bir kira ile bulur, köşe yazarı olarak işinden istifa etmek yerine yazmaya devam eder, ancak farklı bir dürüstlükle yaşlı bir kedi benimser ve bir hikaye umut, sevgi, kendini kabul etme ve tutku. Keşke istediğim farklıydı, yazarın kızı seçmesiydi. Benim sevme için biraz fazla pedofili şaplak. Fakat ruhsal yazımda Marquez'in dehasını inkar edemezsiniz.
One of the funniest most complex novels ever read. Zadie Smith is the goddess at whose feet I worship; my pen is barely worthy of touching the covers of her books.
Horatio, from what I can gather, rivaled Mark Twain in popularity but faded quickly for his lack of talent. This particular story is poorly constructed and the characterization is non-existant, but Horatio gets points for trying.
I loved this book, even if it's reminders of our huge environmental dilemma we created for ourselves made my mind reel. The different farmers' stories are inspiring and make you want to go out and till some soil.
Ahh, fond repeated memories of acting out the five minute text of "New World Order" to start off each Late Night Theater-- "Des: Look at this man here, for example. He's a first class example. See what I mean? Before he came in here he was a big shot, he never stopped shooting his mouth off, he never stopped questioning received ideas. Now--because he's apprehensive about what's about to happen to him--he's stopped all that, he's got nothing more to say, he's more or less called it a day. I mean once--not too long ago--this man was a man of conviction, wasn't he, a man of principle. Now he's just a prick."