The Cloak Cloak itibaren Dhanyala, Pakistan
Brooklyn'i okumak alışılmadık bir deneyimdi. Neden? Çünkü tüm kitabı okumak ve takdir etmek için okumak zorunda kaldım. Kitap bir embriyo - ilkel, doğmamış gibiydi. Ama son paragrafı okuduğumda, aslında bir omurga soğukluğu var. Ve daha sonra, raftan sonra düşüncelerim hikayeye daha derin bir zevkle geri döndü. İlk 100 (veya daha fazla) sayfa için fazla bir şey olmaz. Eyaletli genç İrlandalı kız Eilis Lacey (1950 dolaylarında) Amerika'ya gider ve kız kardeşi ve annesini İrlanda berginde bırakır. Eğitimini, görünüşünü geliştirir ve zevklerini geliştirir. Bir aile arkadaşının (bir rahip) yardımıyla Eilis bir oda evinde yaşayacak bir yer ve bir giyim mağazasında sıkıcı bir iş bulur. Yeni arkadaşlarla tanışıyor, (hepsi sığ), bir erkekle tanışıyor, bir kur yapma hakkı var. Her şey çok sıradan. Evden bir mektup aldıktan sonra yatakta yatıyorsa, aslında annesinin veya kız kardeşinin zarfı, ne tür bir zarfı, kaç zarfı çıkardığını düşünür. O noktada bıktım. Yine de okumaya devam ettim. Toibin yetkin bir yazardır ve ortaya çıkan ilginç bir hikayeden şüphelenmeye devam etsem de en azından kısmen nişanlandım. Bazı yazarların hikayeleri ve karakterleri üzerinde nasıl kontrol sahibi olamadıklarını biliyor musunuz? Toibin belki de çok ÇOK kontrole sahip. Ben okurken böyle görünüyordu. Boyunca ilerledi, ama oldukça hafif. Eilis'i sevdim ve başına gelenleri önemsedim, ancak yaratıcı veya yaratıcı bir şeyin olmasını istedim. En az bir sıçrayan şey. Ancak son 100 sayfada dramatik bir şey olduğunda, bu beni çok fazla etkilemedi. Eilis'in belirleyici bir çatışmaya girmesi ve değişmesi için başka eylemlerin gerçekleştirilmesi için bir araç gibi görünüyordu. O kadar ince ve kısıtlanmış ki, ne zaman tam olarak nişanlandığımı neredeyse bilmiyordum. Kitabın son bölümünde, ne olacağını merak ediyorum, ancak tahmin edilebilir olacağını tahmin ediyorum. Tam çözünürlük son anlarda gerçekleşir. Bu son paragraf benim için devasa bir andı. Acı tatlı ironisi ve öngörülemeyen sonu ile tüm eski beklentilerimi çözdü. Üç yıldızlı puanım dört yıldıza çıktı. Bu hızlı romanı iki oturumda bitirdim, ancak etki gerçekten sonunda başlıyor ve bitirdikten sonra bile foment olmaya devam ediyor. Hiçbir şey olmuyor gibi görünse bile bundan vazgeçme. Bütün, parçalarının toplamından daha iyidir - son tutuklandı, hatta şaşırtıcıydı.
Does wanting Lo and Humbert to end up together in the story make me a perv? This was an entertaining read. Humbert articulated like a poet with a beautiful soul and Lo's portrayal as a temptress was positively shocking. its sad that this was a true story tho and even sadder that these things happen everyday...