Huaca Woo Woo itibaren 21052 Borsano VA, İtalya
Eski profesöründen düşmüş boşanmış genç Harvard, hala ebeveynleri, postacı ile birlikte yaşıyor. Önemli bir mesaj taşıyan eğlenceli bir okuma
Bu anıları bitirdim ve Marie Fiala'nın okuyucunun hastanede kalması ve oğlunun herhangi bir annenin ve ailenin ilişkilendirebileceği korkunç tıbbi sorunu boyunca yardımcı olan dualarla ilgilenmesini nasıl başardığına şaşırdım. Yazısı mükemmeldi ve Maria'yla yüz yüze görüşmekten zevk aldığım için, ailesiyle daha da bağlantılı olduğumu hissettirdi.
Anie'nin Nick tarafından nasıl istismar edildiği üzücü. Bu okuduğum diğer tüm kitaplar gibi. Her zaman bir çocuğun cinsel tacize uğraması veya ebeveynleri tarafından vurulması. Kendime bu kadar masum olan bu küçük kızın neden bir aile üyesi tarafından istismar edilmesi gerektiğini soruyorum.
Düğmeler ve Kemikler, Monica Ferris, b-plus, Susan Boyce tarafından anlatıldı, Audiogo tarafından üretildi, audible.com'dan indirildi. Bu, Minneapolis'in bir banliyösü olan Minnesota, Excelsior'daki Betsy Devonshire ve iğne el sanatları mağazası Crewel World'ü içeren Needlecraft Serisinin en sonuncusu. Bu kitapta Betsy, Jill ve Lorris ve iki çocuğuyla birlikte Jill ve Lorris'in kuzey Minnesota'da yeni çıkmış kabinini görmek için gider. Döşeme gerçekten yapışkan görünüyor, bu yüzden Betsy ve Jill muşamba çekmeye başlıyor. Bir tuzak kapısı bulurlar, açarlar ve plastik düğmelerle çevrili bir iskelete sahip bir kök mahzeni bulurlar. İskeletin eski olduğunu biliyorlar, muhtemelen Almanya'dan kaçan bir POW'un bir POW kampına yerleştirilmiş iskeleti. Soğuk bir vaka olmasına rağmen, yaklaşık 50 yaşında, Betsy ve Jill hemen vücudun kim olduğu gizemini ve nasıl öldürüldüğünü ve nedenini çözüp çözemeyeceklerini araştırmaya başlar. Dizinin bir başka çok güzel kitabı.
Extrodantary. Kinda like a LOST but with kids(LOST was one of my favorite shows of all time. Amazing writing,great chatators, I really invested myself in this book. I felt like I was in "The FAYZ".
Probablemente sea esta una de las novelas más difíciles de comentar de Asimov. Aunque cuenta con su prosa ágil y directa, es mucho menos concreta y a la vez mas "hard" de lo que solía acostumbrar. No me extraña haber visto una disparidad de opiniones bastante contundente. La novela se divide en 3 grandes partes. -La primera plantea un suceso científico inesperado (la bomba de protones) que cambia totalmente la forma en que vive la humanidad. El capítulo sigue a un un científico muy crítico con ese descubrimiento, que vive obsesionado con encontrar un fallo, que presume debe existir. -La segunda parte... es mejor comentar cuanto menos mejor. Es lo más abstracto y difícil de imaginar que hizo Asimov. Contiene ideas absolutamente fascinantes y esta narrada de forma muy poco convencional (Hay 3 protagonistas y la narración se centra en uno diferente cada vez). -La tercera parte nos transporta a la luna y describe bastante bien como podría ser una sociedad lunar. Narra el fin de una investigación y da conclusión a la novela. Aunque está bien explicada (la parte científica de esta novela es bastante mas árida de lo habitual) en mi caso me supuso una pequeña decepción. No es que sea mala, simplemente da un poco la sensación de que hay algo de trampa en la solución que plantea. Toda la parte de la luna y los diálogos de personajes están en cambio magníficamente realizados. Algo sorprendente es que la segunda parte y en gran medida la tercera, hablan mucho de sexo, algo que de siempre Asimov solía evitar. No es una decisión arbitraría, porque es esa 2ª parte una de las cosas más originales de su obra. Llegó a afirmar en varias ocasiones que de todo lo que escribió, era de lo que se sentía más orgulloso. Es un tour de force narrativo y de ideas, que difícilmente deja indiferente (aunque como digo, a más de uno se le atragantará). Ambiciosa, técnica, onírica, sexual... "Los propios dioses" tiene bien merecida su fama: una gran novela de ciencia ficción.