Matteo Macchiavelli Macchiavelli itibaren Biofabrika, Zabaykalskiy kray, Rusya, 674662
P&P okumak neden gülünç derecede eğlenceli: 1. Ol 'Jane Austin, özellikle görgü kurallarının, nezaket, boş hayranlık, sahte alçakgönüllülükler, sınıf hiyerarşisi ve hırsı ve kur yapma ile alay etmekte komiktir. Çoğu dostumla tam uyum içinde olurdu. 2. 1813 kelime oyununu seviyorum, a) "tatmin" - bir zamanlar "con-" önekinden bağımsız ve kesinlikle "minnet" b) "ile aynı kökü temel alan bir kelime. "- bir kez iki kelime," bu arada "eski enkarnasyon bir kişi, bir mektup, vb beklemek zorunda ortak, ortalama bir şey olduğunu vurguladı. c)" stil "" stile "ve" kaldı " "durgun" olarak. O zamanlar i harfini gerçekten sevdiler. d) "küçülme" pozitif bir özelliktir. Örneğin, yüksek rütbeli bir bayana (bu durumda, Lady Catherine de Bourgh (!)) Akşam yemeğini veya konuşmayı veya ondan 'daha düşük' olan insanlarla iltifat etmek için rütbesinden 'iner'. İnsanlarla 'kendi seviyelerinde buluşmaktan çok hayran kaldım.' 3. Hikayenin çoğu diyalogda ve harflerle anlatılır ... hikayeyi tamamen karakterlerin ellerine yerleştirmek konusunda çok iyidir. Ayrıca, diyalogda Austin bazı karakterlerin kendilerini asmasına izin veriyor - saçmalıkları ortaya çıkarmak için yorum yapmaya gerek yok 4. Aile evlerinin isimleri - "Longbourn," "Hunsford'u seviyorum , "" Lucas Lodge. "Beni bir çocuk olarak günlere götürür, Green Gables'ın Anne'sini okuduktan sonra, ailemin evini" Clark Court "satırları boyunca adlandırmaya çalıştığımda, garip bir şekilde bu şekilde yakalanamadı, 5. Karakterler ıslık çalıyor, tıpkı hiçbir şey gibi.
This was my first time reading The Hobbit, and I loved it! It was a fun adventure, totally fantasy, and just good reading. It kept me interested throughout, and although I have been told the other Lord of the Rings books are much more difficult, I am hoping to read them later this year.
A classic from Truman Capote. Short read, but much better than the vrey good movie.
i read 'path of revenge' the first book of kirkpatrick's second trilogy and was most impressed. so i went back to read this the first book of his original trilogy and was surprisingly disappointed. i believe kirkpatrick is himself a cartographer and he obviously has a vast understanding of landscapes and ecosystems. the problem is that he fills (what seems like) 75% of each chapter with grand descriptions of his world and severely neglects character and plot development. maybe some people are into this heavy emphasis on descriptive writing -- and it certainly does make his world seem large and alive -- but it was only my own illogical drive to finish any book that i start that kept me going throughout the first 300 pages. the following 300 pages were a slight improvement. i am still interested to see where this tale goes next, but i do hope the delivery quickly begins to resemble his more recent work.