Yazar : İstanbul Yayınevi

Dini konularda neredeyse her kafadan bir ses çıkıyor ve Alah’tan öğrenilmesi gereken din, Alah’a öğretilmeye kalkılıyor. Alah tarafından indirilen dini O’na öğretmeye kalkanlara şöyle söyleniyor Kur’an’da: “Siz Alah’a dininizi mi öğretiyorsunuz? Oysa Alah gökte ne var, yerde ne var hepsini bilir. Alah her şeyi çok iyi bilmektedir. “ (Hucurat Suresi 16) “…De ki: Alah’ın, göklerde ve yerde bilmediği bir şeyi mi Alah’a haber veriyorsunuz?” (Yunus Suresi 18). Peygamberimiz Kur’an’da: “Ben sadece bana vahyolunana uyuyorum. ” (En’am Suresi 50), “Sizi sadece vahiy ile uyarıyorum. ” (Enbiya Suresi 45) diyor ve Kur’an bize peygamberimizin hesap günü: “Rabim gerçekten benim toplumum, bu Kur’an’ı terkedilmiş (bir kitap) olarak bıraktılar. ” (Furkan Suresi 30) diyerek ümetinden şikâyet edeceğini bildiriyor. Buna rağmen Kur’an ile yetinmeyen ve ayetlerini içlerine sindiremeyenler, bu uyarılara ve “İste bunlar, Alah’ın ayetleridir ki, onları sana hak olarak okuyoruz. Hal böyle iken Alah’tan ve onun ayetlerinden sonra hangi hadise (söze) inanıyorlar” (Casiye Suresi 6) gibi ayetlere rağmen “hadis” başlığı altında dinimiz ve peygamberimiz hakında Kur’an’a uygun olmayan birçok rivayete bulundular ve bu rivayetler ile Alah’ın indirmiş olduğundan uzak yeni bir din uydurdular. Bu çalışmada geleneksel din algısı açısından Kur’an ile birlikte dinin kaynağı kabul edilen ve en güvenilir hadisleri ihtiva etiği idia edilen Kütüb-i Site’deki (altı meşhur hadis kitabındaki) hadis rivayetleri ele alınmıştır. Bu rivayetlerin en başta Kur’an ile sonra kendi aralarında sonra da akıl, mantık ve yaratılışımız ile çelişkileri gösterilmeye ve Kur’an’dan hareketle dinimiz ve peygamberimiz hakında doğru bilinen yanlışlara dikat çekilmeye çalışılmıştır.