Yazar : Panait Istrati

Çocukken, okulda, Firavunlari, Misir mabetierini ve palmiyeleri betimleyen Kitab-i Mukaddes resimleri karsisinda vecde gelirdim. O zamanlar, Akdeniz'in üstünde, gögün mavisiyle denizin mavisi arasinda kanat çirpan bir kirlangiç olmadigima üzülürdürn. Bu yüzdendir ki beni Ibrail'in agirbasli bir yurttasi yapmak isteyen annemin ve daha baskalarinin isteklerine baskaldrrdrm, Ufku hiç degismeyen, basinizdan hiçbir olaganüstü lük geçmeyecek bütün bir hayatin sanki bir hapishanesindeymis gibi yavas yavas eridigi zavalli bir memleketin kaldirimina, hatta yani basinda Tuna bulunsa da topugundan çivilenmek ... Tanrim, bundan daha kötü ne olabilir ki? Dünya o kadar degisik manzaralarla dolu ve ruhumuz görkeme o kadar susamisken! Akdeniz ... Gözlerimin göz kamastirici bitimsizligine birdenbire dalacagi o yakin sabah ... Bayilacagim saniyorum. Daha az göster