Yazar : Anatole France

Ey Ulu Tanri, adaletli ve atifetli Tanri, sen ki kalplerimize acima duygusunu sabahlari kirlara sebnemleri yagdirir gibi sundun, sana hamdederim! Sen her seye kadirsin! Su fâni kulunu sehvet uçurumuna sürüklemek isteyen bu yalanci sehvet duygusundan kurtar ve bütün yaratiklari ancak senin varliginda sevebilme gücünü benden esirgeme, zira onlarin hepsi gelip geçerler, ebedî olan yalniz sensin. Eger ben bu kadinla ilgileniyorsam, senin eserin oldugu içindir. Melekler bile onu koruyorlar. Ey benim Ulu Tanrim, bu kadin senin agzindan çikan bir nefes degil mi? Onun artik bu kadar çok vatandasla ve yabanciyla günah islemesine son vermek lazim. Ona karsi kalbimde sonsuz bir acima duygusu basladi. Isledigi suçlar korkunç ve ben bunlari düsündükçe tüylerim ürperiyor. Ama suçlari arttikça, benim de ona karsi olan acima duygum artiyor. Ona seytanlarin ebediyen iskence yapacaklarini düsündükçe agliyorum. Daha az göster