klarusmedia

"پیرگونت" از کارهای اولیه ی ایبسن است که از فولکور مردم نروژ استفاده کرده و نظیر "براند"، بیشتر در کشورهای اسکاندیناوی مشهور است. ایبسن نظریه ای را که با "براند" آغاز کرده بود، در "پیر گونت" ادامه داد! او که ابتدا خود را شکسپیر دیگری می دانست که در نیمه ی دوم قرن نوزدهم ظهور کرده. پس از نمایش نامه های اولیه اش، راه و روش خود را تغییر داد. شاید عدم موفقیت نمایش نامه های "براند" و "پیر گونت" و "امپراطور و جلیلی"، سبب شد تا ایبسن دست از فکر شکسپیر بودن، دست بشوید! پیر گونت سال ها پیش (1333) توسط مجتبی مینوی بصورت یک خلاصه در مجله ی سخن چاپ شده است. آثار نمایشی هنریک ایبسن مانند زندگی اش پر از فراز و نشیب اند. برخی منتقدان او را به راستی ستوده اند و برخی هرگز آثارش را نپسندیدند. ایبسن به معنایی که دکتر امیر حسین آریانپور در کتاب "ایبسن آشوب گرای" نوشته، چه در زندگی و چه در آثارش یک آنارشیست جلوه می کند. با وجودی که گفته اند از شکسپیر به این سو دوران تراژدی بسر آمده، برخی از منتقدان بر این اعتقاداند که ایبسن تنها نمایش نامه نویسی ست که برخی از آثارش مانند اشباح و هداگابلر به تراژدی به معنای ارسطویی و شکسپیری آن نزدیک است.

2023-06-05 20:46